Yeşil Sol Parti’den Diyarbakır milletvekili adayı olan Cengiz Çandar, t24’ten Cansu Çamlıbel’in sorularını yanıtladı. 2001’de AKP’den teklif gelseydi 28 Şubatzede olarak kabul edebileceğini söyleyen Çandar, AKP’ye 2007 seçimlerinde oy verdiğini söyledi.
Çandar’ın açıklamalarından bir kısmı şöyle:
AKP’den 2001’de teklif gelseydi kurucuları ortasında olmayı kabul eder miydiniz?
Samimi bir şey söyleyeyim mi? Edebilirdim. Ederdim diyecek kadar net değil başım, lakin edebilirdim. Zira ben oldum mümkün bir itiraz adamı oldum. Neyse o günün rejimi, ona itiraz eden oldum. O periyottaki AKP, 28 Şubat süreci sonu ortaya çıkan bir parti olacaktı. Ben 28 Şubat’ta Mehmet Ali Birand ile birlikte andıç yemiş bir 28 Şubatzede olarak, İslam ile ve Müslümanlarla kesinlikle bir mutabakat vakti bulunması gerektiğini savunmuş biri olarak, onların ayrımcılığa uğramasına zati itiraz eden bir demokrat olarak edebilirdim teklifi tahminen de.
– Hiç oy verdiniz mi AKP’ye?
Verdim, bir defa. 2007 seçimlerinde.
Bir de referandumda “evet” dediniz. “Yetmez lakin evet” dediniz.
Referandum AKP’nin seçimi değildi.
– Lakin onların hazırladığı bir anayasa değişiklik paketiydi.
Evet ancak Avrupa Kurulu onaylı bir belgeydi.
***
AKP’ye takviye falan olmadım ben. Ya da o tabirin kullanılmasını uygun görmüyorum. Tam bilakis, askeri vesayetle onun peşinde koşanlara karşı müdafaa içgüdüsü ön plandaydı. Zira onların saldırısına uğramış birisiydim ben.
***
Hatırlayın, 2007’de yüzde 49 oyla iktidara geliyorsunuz iki gün sonra kapatma davası açılıyor. Bu türlü saçma şey olur mu? İkincisi, “AB’ye üye olmak istiyorum” diyor bu parti. E ben de istiyorum, hasebiyle da AB süreci için yaptıklarını destekliyorum. Buysa… Ergenekon ve Balyoz’a taban teşkil eden darbe planlamalarına karşı mısın? Evet, karşıyım.
***
Gülen cemaatinin en büyük günahı Ergenekon ve Balyoz üzere soruşturmaları çığırından çıkartmasıdır.
***
Tüm bunları hatırlatarak gelmek istediğim nokta öbür. Bugün Türkiye’de birileri sizden “Ben Türkiye’ye bu kadar kötülük yapmış bu adamlar konusunda yanılmışım. Bunlar müthiş adamlarmış. Fethullah Gülen’i televizyonlarda ölçülü bir dini figür olarak övdüğüm için çok pişmanım” demenizi bekliyor.
Hayır, demeyeceğim. Bir, o lafları söylediğim için pişman değilim. İki, bunu benden isteyenlerin gönlünü beğenilen tutmak üzere bir zorunluluğum yok benim. O toplumsal medyada dolanıma sokulan kısa görüntü 1997 yılından. Fethullah Gülen’in dinler ortası bir diyalog sembolü olarak piyasaya yeni çıktığı bir periyottu. NTV’de Taha Akyol ile program yapıyorduk. Her hafta bir konuk çağırıyorduk ve rotasyonla sunum yapıyoruz. Gülen bir hafta sonra konuk gelse açılışı Taha Akyol yapacaktı mesela. O kısımda sunum vazifesi bende ve programın açılışında tam da bu söylediğim Gülen’in dinler ortası diyalog kurma argümanına hatırlatarak Ahmet Yesevi’ye gönderme yapıyorum, o fikir pınarının bugünkü devamı üzere gözüktüğünü filan söylüyorum. O denli görüyorduk o sırada. Artık 1997 yılında bu lafları ettiğimde bu adam herkes tarafından bu türlü görülüyorsa, Bülent Ecevit’ten Tayyip Erdoğan’a Tansu Çiller’e hepsi için muteber bir adamken, Papa tarafından Vatikan’da kabul edilen bir adam iken, bütün dünya tarafından o dönemki imajı bu iken ben de bu algılamanın yansımasını bir televizyon programında dillendirmişim. Ortadan 26 sene ortadan sonra bana “Gülenci” demek saçma sapan bir şey. Pişman mıyım? Ne pişmanlığı… O sırada o denli düşünüyordum, o denli söyledim. (KAYNAK)