Dikkatli okuyucular, “Saraçhane mitingine katılım” ile politik medya tahlilinin ne ilgisi var, diye sorabilir, haklı olarak…
O halde biz de soruyu tekrarlayıp yanıtlayarak başlayalım: Saraçhane mitingine iştirakin seviyesi ile ‘medya’ ortasında bir bağlantı var mı?
Evet, var!
Ama bu münasebete varabilmek için evvel anahtar niteliğinde bir öteki soruyu sormak gerekiyor tahminen de. Soru şu: Saraçhane’deki 15 Temmuz mitingini “kim” organize etti? Buradaki “kim” sorusunun, hem şahısları hem de kurumları isnat ettiğini söylemeli. Zati kurumlar, Türkiye’nin mevcut idare modeline uygun olarak kişiselleşmiş durumda. Eşhası bulunca kurumu, kurumu bulunca ilgili bireyleri teşhis edebiliriz derhal.
Hem bireyleri hem de kurumları kast eden o soruyu tekrarlayalım: Saraçhane’deki 15 Temmuz mitingini “kim” organize etti? Kimi kaynaklara nazaran yalnızca 4-5 bin kişinin katıldığı bu tertibin ‘sorumlusu’ kim?
Bu kolay sorunun, bulunması kolay karşılığına geleceğiz. Ancak bu cevabın da daha manalı olmasını sağlayacak biçimde, iktidara yakın medyanın 15 Temmuz performansına dair kısa bir kıymetlendirme yapmak faydalı olacak, evvel.
‘SARAÇHANE MERKEZİNDEN TÜM KENTİ FELÇ EDECEK BİR KALABALIK…’
Bu 15 Temmuz haftasının medyaya yansıyan en dikkat cazibeli yanlarından biri, ‘muarız’ ölçeğinin küçülmesi ve güzelden düzgüne yerelleşmesi idi. Yani 15 Temmuz için düşmanlaştırılan, itham edilenler kümesinde ‘dış güçler’ vurgusu azalmış, belirsizleşmiş; öteki yandan tüm katmanlarıyla yerli muhalefete yönelik ithamlar ve vurgu artmıştı. O gece muhalefet başkanına ‘tankların yol açtığı’ savının bir akkor halinde tekrar ve tekrar servis edilmesi; denetimli darbe, tiyatro sözcüklerine ait yüksek imalı hatırlatmalar; nihayetinde “bu işi başımıza muhalefet açtı, hâlâ da onlarla birlikte” ana temasıyla sürdürülen, esasen bir ‘savunma’ hattı…
Sabah, Yeni Şafak, Star, Türkiye, Akit, Hürriyet, Milliyet… İktidar medyasının tüm gazetelerinde yayınlanmış onlarca yazıda bariz bir desen olarak bu vardı. Altı yıl evvelki darbe teşebbüsü, milletlerarası siyaset ve bunun manyetizması altındaki iç siyasetin taban alındığı tahlillere pek tabi tutulmuyor artık bu cenahta. Fail hakkında BAE, Suudi Arabistan vurguları büsbütün, ABD’ye ait ithamlar ise neredeyse büsbütün devreden çıkmış.
Bir de neredeyse “darbeyi biz durdurduk” demeye varacak hatırat yayınları vardı tabi. CNN Türk – Hande Fırat – FaceTime kontağı ekseninde Demirören Kümesi; Hande Fırat kadar tanınan olmasa da darbe teşebbüsü gecesi Erdoğan’ın bağlandığı bir öteki kanal olan TGRT vesilesiyle Türkiye gazetesi kümesi; hatta Okan Müderrisoğlu’nun yazdıklarına bakılırsa Sabah-Ahaber o gecenin kahramanı olduklarını hatırlatmaya doymadılar. Kimse bir ötekinden kelam etmeksizin alışılmış.
Sözü uzatmayalım; 15 Temmuz, altıncı sene-i devriyesinde, bir garip kuyruklu yıldız üzere geçti iktidar medyasından. Üstelik o geceye ait soru işaretlerinin, dava evraklarından ve tanıklıklardan yola çıkan yeni sorular ve açıklık getirilmemesi giderek daha çok kuşku uyandıran ‘kadim’ soruların öne çıktığı bir 15 Temmuz haftasında…
Medyaya baksanız, bütün güç 15 Temmuz Cumartesi günü Saraçhane Parkı’nda yapılacak tertipte açığa çıkacakmış üzereydi. TRT kanalları başta olmak üzere tüm iktidar TV’leri, tüm gazete ve internet siteleri Saraçhane duyuruları ve davetleriyle doldu taştı. Sabah ve Milliyet gazeteleri cumartesi günü mitinge davet bildirisi üzere yayınlandı.
‘Eski halinde’ olsa, Saraçhane merkezinden tüm kenti felç edecek bir kalabalık mı toplamaya çalışıyorlar, diye sorulacak… Fakat cumartesi geliyor ve Saraçhane aktifliğin başlayacağı 17.30’da hayli tenha görünüyor. Hatta epeydir Süleyman Soylu’ya yüksek muhabbeti dikkat çeken İhlas’ın haber ajansı, saat 18’e yanlışsız, “Saraçhane dolmaya başladı” diye bir hava fotoğrafı yayınlıyor ki makûs niyetli biri “bu fotoğraf alanın ne kadar boş kaldığını göstermek için mi servis edilmiş” diye bile sorabilir! Aslında ne AA, ne TRT, ne de Turkuvaz’ın, Demirören’in servis ettiği portfolyoda tek kare havadan çekilmiş fotoğraf yer almıyor.
Saraçhane’de toplanan kalabalık için, Yeni Şafak “on binler”, Sabah “yüz binler” sıfatını kullanıyor sonraki gün. Bu bile bir senkronizasyon sorunu aslında. Evvelden Yenikapı mitingleri vardı ve kullanılacak sayı sıfatı belirliydi: “Milyonlar”!
ORGANİZATÖR: İRTİBAT BAŞKANLIĞI…
Şimdi baştaki soruya dönelim… Bu denli medya takviyesine ve köpürtmesine karşın, Saraçhane’deki cılız kalabalığı toplayan aktifliğin organizatörü, bir bakıma ‘sahibi’ kimdi?
Etkinlik afişlerinde bu sorunun net bir karşılığı var aslında. Saraçhane’ye çağıran afişlerde üç kurumun ismi geçiyor: Cumhurbaşkanlığı Bağlantı Başkanlığı, İstanbul Valiliği ve Fatih Belediyesi… Fatih Belediyesi’nin bir tıp “yer hizmetleri”, İstanbul Valiliği’nin de kolaylaştırma ve asayiş işlerini üstlendiği varsayılırsa, tertibe ‘ruhunu üfleyen’ “CB Bağlantı Başkanlığı” üzere görünüyor. Aslında TRT ve Sabah kümesi ile Demirören neşriyatının gayretkeşliği de bunu teyit eder nitelikte.
Peki böylesine tellaliye edilmiş bir aktiflik niçin boş kalır? Umut edilen kalabalığı oraya taşıması beklenen “örgüt”, medya kadar motive edilememiş midir? Daha açık soralım: Sözgelimi, Demirören’in Milliyet gazetesinin yazı işlerini seferber eden Saraçhane daveti, AK Parti İstanbul Vilayet Teşkilatı’nı seferber edememiş midir?
Bu soruya “Hayır, ne münasebet” denirse, o vakit Saraçhane’deki cılız topluluğun AK Parti (hatta alışılmış bir de MHP) İstanbul örgütlerinin potansiyeli hakkında bir şey söylenmiş olacak!
Ama “Evet, demek ki parti örgütü bu miting için seferber olmamış” denirse, ucu açık pek çok şey söylenebilecek…
Ucu açık mı değil mi okuyucu karar versin, lakin şöyle bir tablo ortaya çıkıyor güya: Saray idaresinin çelik çekirdeğinde yer tutan İrtibat Başkanlığı kurumu ve Bağlantı Lideri bireyi, “gücünün yettiği ve yetmediği” alanlarla sınandı. Devlet televizyonuna ve yarı-devlet gazetelerinin ‘bazılarına’ bakınca Saraçhane’de yer yerinden oynayacak sanıyorsunuz. Organizatör ‘oraya’ hâkim. Lakin Saraçhane’ye bakınca da güya “oradan diğer bir yerde pek nazı geçmiyor” üzere bir durum görülüyor.
Şimdi de isimli ismince soralım soruları:
Cumhurbaşkanlığı Bağlantı Lideri Fahrettin Altun, Saraçhane nümayişi ihalesini almıştır da yüklendiği işin yalnızca bir kısmının, kendi ‘güçlü’ olduğu kısmının üstesinden gelebilmiş; lakin parti örgütünün ve Erdoğancı öbür ünitelerin isteğini kazanamamış mıdır?
Fahrettin Altun’a, aslında neredeyse buyruğunda olan TRT ve AA ile siyasal ve/ya iktisadi zorunluluklarla davrandığı düşünülebilecek Turkuvaz-Demirören kümeleri dışında ‘yeterince’ sahip çıkan olmamış mıdır?
Cumhurbaşkanlığı Bağlantı Başkanlığı aktiflikleri kapsamında cumartesi akşamı, Haydarpaşa Gar Binası, Taksim AKM ve Galata Kulesi’nde “Mapping Gösterisi” de yapılmış. Bunlar da oldukça ‘masraflı’ işler tabii…